Nakapaskil sa buong College of Communication ang mga salitang, "Let's Get Ready", isang mensahe tungkol sa nalalapit na accreditation ng kolehiyo sa Disyembre 4 upang maabot ang Level III. Bilang paghahanda, ang bawat dibisyon ng kolehiyo ay nagsasagawa ng kanya-kaniyang hakbangin upang masigurong walang makikitang butas sa bawat "Area". Ayon kay DBC Chairperson Edna Bernabe (isa sa naging bahagi ng ginawang accreditation para sa Level II noong taong 2001) ang accreditation ay ginagawa tuwing limang taon, at ikaw mismo ang dapat na mag-apply para sa accreditation. Ang mahirap pa, mas tumataas ang requirement habang tumataas ang Level. Halimbawa, kung sa Level II accreditation ay 2.0 ang passing grade, ngayong Level III ay 1.75. At ito ay hindi biro, dahil kapag may kahit isa man lang sa lahat ng "area" ng kolehiyo ang bumagsak, bagsak din ang buong kolehiyo. Babalik sa Level II. Ang masaklap sa lahat, ang kolehiyo ay tatanggalin, at ang mga estudyante ay madi-dissolve sa iba't ibang kolehiyo ng unibersidad.
Kaya naman sa "Faculty Area" na nakatoka kay Maam Bernabe, inatasan niya ang ating section (RC 2-1) upang tumulong sa gagawing pagsasa-ayos at pagkumpleto ng mga dokumento na isa sa naging kakulangan sa nakaraang accreditation. Sa nakalipas na mga araw, iba't-ibang mga kaklase natin ang naging parte ng (hanggang ngayon ay) ginagawang pag-aayos ng dokumento sa DBC office. Ang iba, sumuko at pinili na lamang na umatras, marahil dahil na rin sa personal na dahilan. Sino ba naman ang hindi mahihirapan? Ayos ng papel dito, ayos ng papel diyan. Label ng folder dito, label ng folder diyan. Nariyan pa ang kukulitin mo ang mga propesor ng faculty para hingin ang mga documents nila na kulang sa mga files. Idagdag pa ang minsanang pressure ni Maam Edna. At ang isa sa mga espesyal na mensyunin dito ay si Archibald na siyang nagxe-xerox ng LAHAT ng mga dumadating na papel.. Hay, sa mga oras na ito, sira pa ang photocopying machine sa DOJ, kaya naman backlog ang SANDAMAKMAK na mga anik-anik.
Noong Biyernes, may pagka-memorable ang mga nangyari. Nagkukwentuhan kasi kami tungkol sa mga nakakatakot na pangyayari, halimbawa na lamang 'yung mga sabi-sabi tungkol sa fifth floor ng Main. Maya-maya ay dumating si Maam Bernabe, kaya naman nagbahagi siya sa amin ng mga karanasan niya sa DBC.
Minsan, nag-overnight sina Maam Bernabe at ang kanyang mga estudyante para sa kanilang thesis writing. Siguro mga magmi-midnight na yon. Nakaupo ang mga estudyante niya sa sahig, sa harapan niya, habang siya naman ay nakaupo sa kaniyang mesa. Nang mapalingon siya sa isa pang mesa na nasa may dulo ng kuwarto, sa harapan din niya, sa likod ng mga estudyante, may nakita siyang isang batang nakaupo sa ilalim ng mesa. Napapikit siya, at nasabing, "Oh, shit." Nang tanungin siya ng mga estudyante kung bakit, sinabi niyang may nakita nga siyang bata. As usual, nag-react yung mga estudyante at natakot. Ngunit sinabi na lamang ni Maam na siguro ay kailangan na nilang umuwi dahil gabi na, baka nakakaistorbo na sila.
Maliban doon, may iba pa siyang experience gaya ng angel figurine niya sa mesa na kusang gumagalaw, at isang lalaking malaki na nakaputing polo na nakita niya sa may labas ng kuwarto niya, sa bulwagan ng DBC office, na tugmang-tugma rin sa deskripsyon ng nakita ng kanyang sekretaryang si Ate Evelyn. Walang nakakaalam tungkol sa bata at mamang iyon na nakita ni Maam Bernabe, ngunit nang minsang nag-horror booth sa kolehiyo, isang babae ang nagwala at nagtatatakbo habang umiiyak. May nakita raw siyang dalawang tao—isang batang babae at malaking mama. Minsan na ring ipina-spirit questor ang kolehiyo, at ayon sa mga ito, mayroon ngang multo na gaya ng sinasabi nina Maam Bernabe. May sinabi rin ang mga questors na pangalan ng multo na hindi pwedeng sabihin sa amin ni Maam. Ayon rin kay Maam Bernabe, mayroon din siyang nararamdamang isa pang multo, babae, at ito ay iba sa dalawang nauna dahil "evil" umano ang aura nito.
Marahil ang pinakamalala sa lahat ng naranasan ni Maam Edna ay nang minsan siyang umihi sa banyo ng kanyang opisina. Bigla na lamang may nagdabog/nagbukas ng pinto nang pagkalakas-lakas. Kaya naman si Maam ay nagulat at sinabing, "Ano ba 'yan?! Evelyn!.." Maya-maya ay may boses ng babaeng nagsabing "Ay sori po maam." Paglabas niya ay walang tao maliban kay Maam Angeline Borican na nakaupo sa bulwagan ng opisina. Nang tanungin niya si Maam Angie ay wala naman itong narinig na boses maliban sa kay Maam Bernabe na para nga daw nagulat at may sinasabi. Dala marahil ng takot ay na-stroke si Maam Bernabe at isinugod siya sa Medical City (sosyal!).
May isa pang nakakatakot na ikinwento si Maam Edna at 'yun ay nangyari sa kapatid niyang si Maam Divina Pasumbal. May tumawag daw kay Maam Divine ng alas-12 ng hatinggabi mula sa opisina ni Maam Edna sa COC, at walang nagsasalita at binaba na lamang ang telepono. Sa pagtataka ay tumawag rin si Maam Divine sa bahay ni Maam Edna at walang ring sumasagot kaya naman alalang-alala siya noon. Imagine, may tumawag ng hatinggabi at number sa COC ang nag-register. Misteryoso hindi ba?
Kaya naman ngayon, sa pagtatrabaho namin sa DBC office ay napagbibiruan na lamang namin ang tungkol sa multo ng mama at bata. Kanina lamang, isang nakakapagtakang pangyayari na naman ang naganap. Ang binili naming RC Cola (hindi pa bukas) na nakalagay lamang sa tabi ng mesa ni Maam Edna ay bigla na lamang nabasag. At hindi ito basta nabasag, ito ay sumabog. Bakit? Dahil siguradong walang sumagi noon sapagkat kung makikita mo ang nabasag na bote, ang puwet nito ang natirang buo, at ito ay nakatayo pa rin. Ibig sabihin, kung ang bote ay sinagi, dapat ay nakahiga na ito at hindi nakatayo. Nakakapagtaka hindi ba?
Marahil imahinasyon lamang namin iyon dahil meron namang scientific explanation sa nangyari sa bote dahil nangyayari daw talaga yun minsan. Pero ang mahalaga, ang respetuhin namin ang paligid at huwag itong bastusin. In fact, may napag-tripan na nga kaming itatawag sa batang multo eh, "Isabel". 'Yung malaking lalaki naman, "Mama". Kaya naman kapag may nangyayaring kung anuman, sasabihin lamang namin, "Isabel, wag kang magulo."
Kaya naman sa "Faculty Area" na nakatoka kay Maam Bernabe, inatasan niya ang ating section (RC 2-1) upang tumulong sa gagawing pagsasa-ayos at pagkumpleto ng mga dokumento na isa sa naging kakulangan sa nakaraang accreditation. Sa nakalipas na mga araw, iba't-ibang mga kaklase natin ang naging parte ng (hanggang ngayon ay) ginagawang pag-aayos ng dokumento sa DBC office. Ang iba, sumuko at pinili na lamang na umatras, marahil dahil na rin sa personal na dahilan. Sino ba naman ang hindi mahihirapan? Ayos ng papel dito, ayos ng papel diyan. Label ng folder dito, label ng folder diyan. Nariyan pa ang kukulitin mo ang mga propesor ng faculty para hingin ang mga documents nila na kulang sa mga files. Idagdag pa ang minsanang pressure ni Maam Edna. At ang isa sa mga espesyal na mensyunin dito ay si Archibald na siyang nagxe-xerox ng LAHAT ng mga dumadating na papel.. Hay, sa mga oras na ito, sira pa ang photocopying machine sa DOJ, kaya naman backlog ang SANDAMAKMAK na mga anik-anik.
Noong Biyernes, may pagka-memorable ang mga nangyari. Nagkukwentuhan kasi kami tungkol sa mga nakakatakot na pangyayari, halimbawa na lamang 'yung mga sabi-sabi tungkol sa fifth floor ng Main. Maya-maya ay dumating si Maam Bernabe, kaya naman nagbahagi siya sa amin ng mga karanasan niya sa DBC.
Minsan, nag-overnight sina Maam Bernabe at ang kanyang mga estudyante para sa kanilang thesis writing. Siguro mga magmi-midnight na yon. Nakaupo ang mga estudyante niya sa sahig, sa harapan niya, habang siya naman ay nakaupo sa kaniyang mesa. Nang mapalingon siya sa isa pang mesa na nasa may dulo ng kuwarto, sa harapan din niya, sa likod ng mga estudyante, may nakita siyang isang batang nakaupo sa ilalim ng mesa. Napapikit siya, at nasabing, "Oh, shit." Nang tanungin siya ng mga estudyante kung bakit, sinabi niyang may nakita nga siyang bata. As usual, nag-react yung mga estudyante at natakot. Ngunit sinabi na lamang ni Maam na siguro ay kailangan na nilang umuwi dahil gabi na, baka nakakaistorbo na sila.
Maliban doon, may iba pa siyang experience gaya ng angel figurine niya sa mesa na kusang gumagalaw, at isang lalaking malaki na nakaputing polo na nakita niya sa may labas ng kuwarto niya, sa bulwagan ng DBC office, na tugmang-tugma rin sa deskripsyon ng nakita ng kanyang sekretaryang si Ate Evelyn. Walang nakakaalam tungkol sa bata at mamang iyon na nakita ni Maam Bernabe, ngunit nang minsang nag-horror booth sa kolehiyo, isang babae ang nagwala at nagtatatakbo habang umiiyak. May nakita raw siyang dalawang tao—isang batang babae at malaking mama. Minsan na ring ipina-spirit questor ang kolehiyo, at ayon sa mga ito, mayroon ngang multo na gaya ng sinasabi nina Maam Bernabe. May sinabi rin ang mga questors na pangalan ng multo na hindi pwedeng sabihin sa amin ni Maam. Ayon rin kay Maam Bernabe, mayroon din siyang nararamdamang isa pang multo, babae, at ito ay iba sa dalawang nauna dahil "evil" umano ang aura nito.
Marahil ang pinakamalala sa lahat ng naranasan ni Maam Edna ay nang minsan siyang umihi sa banyo ng kanyang opisina. Bigla na lamang may nagdabog/nagbukas ng pinto nang pagkalakas-lakas. Kaya naman si Maam ay nagulat at sinabing, "Ano ba 'yan?! Evelyn!.." Maya-maya ay may boses ng babaeng nagsabing "Ay sori po maam." Paglabas niya ay walang tao maliban kay Maam Angeline Borican na nakaupo sa bulwagan ng opisina. Nang tanungin niya si Maam Angie ay wala naman itong narinig na boses maliban sa kay Maam Bernabe na para nga daw nagulat at may sinasabi. Dala marahil ng takot ay na-stroke si Maam Bernabe at isinugod siya sa Medical City (sosyal!).
May isa pang nakakatakot na ikinwento si Maam Edna at 'yun ay nangyari sa kapatid niyang si Maam Divina Pasumbal. May tumawag daw kay Maam Divine ng alas-12 ng hatinggabi mula sa opisina ni Maam Edna sa COC, at walang nagsasalita at binaba na lamang ang telepono. Sa pagtataka ay tumawag rin si Maam Divine sa bahay ni Maam Edna at walang ring sumasagot kaya naman alalang-alala siya noon. Imagine, may tumawag ng hatinggabi at number sa COC ang nag-register. Misteryoso hindi ba?
Kaya naman ngayon, sa pagtatrabaho namin sa DBC office ay napagbibiruan na lamang namin ang tungkol sa multo ng mama at bata. Kanina lamang, isang nakakapagtakang pangyayari na naman ang naganap. Ang binili naming RC Cola (hindi pa bukas) na nakalagay lamang sa tabi ng mesa ni Maam Edna ay bigla na lamang nabasag. At hindi ito basta nabasag, ito ay sumabog. Bakit? Dahil siguradong walang sumagi noon sapagkat kung makikita mo ang nabasag na bote, ang puwet nito ang natirang buo, at ito ay nakatayo pa rin. Ibig sabihin, kung ang bote ay sinagi, dapat ay nakahiga na ito at hindi nakatayo. Nakakapagtaka hindi ba?
Marahil imahinasyon lamang namin iyon dahil meron namang scientific explanation sa nangyari sa bote dahil nangyayari daw talaga yun minsan. Pero ang mahalaga, ang respetuhin namin ang paligid at huwag itong bastusin. In fact, may napag-tripan na nga kaming itatawag sa batang multo eh, "Isabel". 'Yung malaking lalaki naman, "Mama". Kaya naman kapag may nangyayaring kung anuman, sasabihin lamang namin, "Isabel, wag kang magulo."
No comments:
Post a Comment